برای بهانه ی زندگی ام ...

این روز ها برایم سخت میگذرد ..

و فقط فکر کردن به تو آرامم میکند ...

روزها کند و خشک و مبهم ...

یکی , یکی جای خود را به دیگری میدهند ...

ولی من هنوز هم خسته ام ...

خسته ام از این همه هیاهو ... خسته ام از این همه تنهایی ... و خسته ام از این همه اتفاقات تلخی که پیش می آید و من باید هر روز منتظر یک اتفاق یا خبر باشم ...

با همه اینها هر وقت به تو , به بودنت و داشتنت می اندیشم تمام وجودم مملوو از عشق میشود و تو همه ی معنای عشقم هستی ...

به فردایی فکر میکنم که تورا در آغوش خواهم گرفت و لالایی های عاشقانه ام را فقط با تو تقسیم خواهم کرد ... زیرا تو تکه ای از وجودمن هستی ...

تو که باشی , خدا که باشد من از فردای مبهم نمیترسم ...

و به انتظار روزهای با تو بودن همه ی لحظه های تلخ تنهایی ام را پشت سر میگذارم ...

دوستت دارم چون تو لایق دوست داشتن هستی...

..........................

فردا 20 خرداد 91 نوبت دکتر دارم تا از سلامتت و تشکیل قلبت اطمینان پیدا کنم ...

تورا با همه ی امیدم به دستان خدای مهربانم سپرده ام زیرا اوست که بهترین حافظین است...