روزنه های امید

چیزی ندارم که بگم... دلم خیلی گرفته ... نمیدونم چرا احساسم بهم میگه نمی خوای بیای ... نمیدونم چرا دستهای خدا اشکهای سرازیرم و پاک نمیکنه ... نمیدونم چرا اشکم با هر تلنگری سرازیر میشه ... دلم به حال خودم می سوزه... همه دارن کم کم مامان میشم اما من به عادت همیشه تقدیرم باید همیشه همیشه ها انتظار بکشم... دلم یه دنیا گریه می خواد ... دلم حضورت و می خواد ... پس این همه دعا کجا میره ؟ نکنه خدا صدام و نشنوه ... نکنه فراموشم کنه... میگن نا امیدی بده ... اما این یه اعتراف صادقانه است من ناامیدم ... اس اینکه تو بیای یا داشته باشمت ... برای اومدنت خیل کارا کردم ... اما انگار وقتش نیست ......

سلام عزیز دلم... خیلی برام ناز میکنی... ایراد نداره من دوست دارم... دیروز رفتم دکتر انگار یه کوچولو مشکل دارم ... دعا کن زودی خوب بشم تا تو بیای... ببین مامانی شما نیومدی اما من هر ماه به عشق شما یه چیز کوچولو هم شده برات می خرم ... امروز رفتم بیرون و برات یه شلوار لی ناز خریدم ... دیروز هم رفتم کلی کاموا ناز خریدم تا برات ببافم... فعلا شروع کردم اما نمیدونم چی می خوام ببافم ..... این ترم  آخری هم تنبل شدم ... دیشب بابایی تا میل و کاموارو دستم دید گفت مگه تو امتحان نداری ؟ مگه پروژه پایانی نداری , بعد این شکلی شد   منم این شکلی شدم  گفتم می خونم بابا بچه زرنگم... واقعا هم...

سلام روزنه امید من... خیلی وقته که برات چیزی ننوشتم ... نه اینکه حرفی برای گفتن نداشته باشم ، نه ،‌حوصله نوشتن نداشتم ... ببخش که این همه افسرده هستم... اما دارم سعی می کنم شاد باشم... بگذریم... امروز خواستم از سوغاتی بابایی برات بگم... بابایی یه چند روزی رفته بود مسافرت یه شهر خیلی دور... دیروز وقتی اومد کلی سوغاتی آورده بود که بیشترش برای من بود ... یه سوغاتی خوشگل هم آورده بود که کلی نازش دادیم ... اما نمی دونم چرا بابایی همش وسایل دخترونه میگیره ... مثل این سوغاتی ... هر وقت هم بهش میگم چرا وسایل دخترونه میگیری ، خوب یه چیز بخر که هم پسرونه باشه هم دخترونه میگه : من میدونم خدا بعد امیر عباس به ما دختر می...

نیومدی ؟ نخواستی که بیای ... حتی برای اومدنت از خدا هم نخواسنی ... خسته ام... از انتظار.... از غم تو نگاه علی... از ذوق کردنش وقتی فقط یک روز عقب افتاد... خسته ام... بازم من موندم و تنهایی... خسته شدم از بس تو خیابون راه رفتم بچه دیدم گفتم اگه امیر عباسم بود الان همین شکلی بود... خسته شدم سر ماه بهم میگن باز نشد.... خسته شدم از انتظار کشیدن برای تو... چرا همیشه من باید صبر کنم... جرا خیلی ها راحت به آرزوهاشون می رسن اما من برای گرفتن حق خودم هم باید صبر کنم... خدایا پس کجایی؟؟؟ کجایی که صدام و نمی شنوی... نه شاید توجه نمی کنی... منم آدمم ... گنهکارم ...بنده بدی هستم .....

سلام روزنه اميد من ... همه لحظه هاي زندگيم براي توست... فقط 2 روز مونده يا اومدي تو دلم يا اينكه .... دلم خيلي خيلي مي خوادت .. كاش خدا صداي ناله هاي يه مادر دلشكسته رو شنيده باشه ... ببخش كه هميشه غمناكم ... ببخش اگه شاد نيستم ... اما دست خودم نيست جاي خالي امير عباس و تو خيلي آزارم ميده ... هر روز گواهي براي نبودن و نداشتنتون ... جمعه خونه مامان جون فاطمه (‌مامان ماماني ) مراسم بود ... خيلي خوب و روحاني بود ...وقتي مداح شروع كرد به خوندن روضه حضرت زينب دلم آتيش گرفت... وقتي اسم 6 ماه رو برد دلم آشوب شد ... همه براي اومدنت دعا ميكردن ... دلم به حال خودم مي سوخت همه ساكت بودن و ناله هاي بي جون من همه ي فضاي خون...

٤٠ روز گذشت ... چقدر سخت گذشت بر عمه سادات ... چقدر دل رباب را شکستند وقتب به او آب نشان میدادند ... من کمی حالش را درک میکنم ... چه سخت گذشت بر طفلان بی پدر ... ٤٠ روز زینب بی حسین شب را به روز رساند و چه سخت گذشت شبهای بی حسن بر زینب... دیگر حسینی نبود که از خواهر حفاظت کند... زینب بود و یتیمان و قلبی شکسته ... همه این ها به کنار... زینب بود و تنهایی و کوفیان نامرد... زینبم , بانوی صبر چه کردی به حسین ,‌بی عباس... چقدر در غم فراقشان گریستی نه شاید بغضی کشنده را در گلو خواباندی تا کسی اشکهایت را نبیند... نکند یتیمی دلش از گریستن تو بلرزد.. من نیز برای آرامش دل تو چله ای گرفتم عا...

سلام روزنه امید من ... نمی خواستم برات بنویسم تا زمانی که بیای و دل شکسته من و شاد کنی... اما اومدم ... چون تنها نوشتن برای تو و برادر آسمونیت آرومم میکنه ... روزهام می گذرن ,‌تلخ و شیرین و من از گذر این لحظه ها فقط انتظار تورا میکشم... نمیدانم در کدامین روز تو از آن من میشوی اما میدانم آن روز من دوباره متولد میشوم... داشتنت همه ی آرزویم شده است و من برای داشتنت خدا را هر لحظه صدا میزنم ... بیا... این همه ی خواسته ی من از توست ... بیا ,‌پاک و سالم و صالح بیا ...

باز کن پنجرهها را ..... که نسيم روز ميلاد اقاقي ها را جشن ميگيرد...  و ... بهار روي هر شاخه کنار هر برگ شمع روشن کرده است ...   همسرم ,‌ تو بهترین هدیه از جانب خدا برایم هستی .... عاشقانه هایم همه از آن توست.. هستی ام همه ازانی تو ... وجودم مملو از عشق توست ... تو را دوست دارم , چون تو لایق دوست داشتن هستی... همه ی شادی هایم برای تو , و همه ی غمهای روزگار برای من... تو بخندی , دنیا برایم بهشت می شود... همسرم, زیباترین بهانه زندگی من تولدت مبارک.... همیشه همیشه ها دوستت دارم... ...

سلام .... نمیدونم چه زمانی می خوای از آسمون دست بکشی و بیای زمین ... اما میدونم هر لحظه که بیای , اون ثانیه برام قشنگترین لحظه هاست ... نمیدونم دلت برای با من بودن تنگ میشه یا نه ... اما من همیشه همیشه ها دلتنگ داشتنت هستم... دوست داشتم خبر اومدنت بهترین هدیه تولد برای بابایی باشه ... اما فردا تولدشه و من هنوز هم منتظر رحمت خدا در ماه های آینده هستم... نمیدونم خدا چه زمانی و چه روزی تورو به من میده ... اما همیشه همیشه برای داشتنت دست به دامان خدا شدم.. .................................. خدایا  تو را به آیه آیه های قرآن ... توا به همه خوبیها.... تورا به همین وقت مقدس اذان قسمت میدهم ... به من فرزندانی سالم و ص...